W nadchodzącym numerze magazynu skandynawskiego „Zew Północy”, który ukaże się zapewne w okolicach grudnia, będzie można przeczytać artykuł o komunikacji autobusowej na Wyspach Owczych. Pojawią się w nim wypowiedzi trójki Polaków znających tematy farerskie od podszewki. Głos zabiorą: Dariusz Zabłocki – kierowca autobusów dalekobieżnych, pracujący na archipelagu od trzech lat, Kinga Eysturland – szefowa fanpejdża Polonia Farerska i pensjonatu Eysturland Lodge w Klaksvik oraz Maciej Brencz - autor bloga i fanpejdża Farerskie Kadry.
Czy wiecie, że...(czyli czego nie udało zmieścić się do tekstu)
- na Wyspach Owczych nie obowiązują ściśle określone europejskie regulacje w zakresie budowy infrastruktury drogowej, przez co pasy drogowe bywają tu o pół metra węższe od europejskiego minimum?
- krajowa spółka komunikacyjna SSL przewozi za darmo młodzież szkolną: dwa bezpłatne kursy dziennie, od miejscowości zamieszkania do szkoły i z powrotem; w weekendy uczniowie mają jeden darmowy przejazd dziennie
- od niedawna autobusy linii 300 z Tórshavn przez lotnisko do Sørvágur kończą bieg nieopodal przystani promowej, skąd odpływają promy na Mykines. Pętla w Sørvágur nosi nazwę „úti á Bakka” i jak twierdzi Dariusz Zabłocki: „jest zlokalizowana obok przetwórni ryb. W tygodniu, gdy placyk będący pętlą pełni funkcję parkingu, wycofujemy na trzy. W weekend, gdy jest pusto, uda się czasem zawrócić na biegu bez konieczności cofania”.
- nowoczesność na odludziu: na przystanku autobusowym przy stacji benzynowej między Leynar i Kollafjørður obowiązuje uznawany za wzorcowy na świecie system przesiadki „drzwi w drzwi”
- jak twierdzi Dariusz Zabłocki, na przystanku na peryferiach obok tunelu Kollafjørður przesiada się dziennie około dziesięciu osób, nie wliczając turystów. A przystanek wygląda tak:
- w każdym autobusie SSL obowiązuje standardowe ogrzewanie pokładowe o temperaturze 20 stopni Celsjusza. Dlatego nie powinien nas zdziwić widok autobusu stojącego nocą w porcie z akumulatorem podłączonym do prądu – rano maszyna musi być gotowa na 100%, w trosce o ciepło dla pasażerów
- anegdota z Vestmanny: 95-letnia pasażerka, znana w osadzie z codziennych kąpieli w oceanie, wsiadła pewnego razu do autobusu linii 100 do Tórshavn, ukrywając w torbie na zakupy psa. Wkrótce przysiadła się do niej znajoma, chowając z kolei w swoim bagażu kota. Sąsiedzka pogawędka obu pań nie potrwała długo, a jazgot zwierząt roznosił się na pokładzie autobusu kilka ładnych chwil
[fotografie © Dariusz Zabłocki, Maciej Brencz]
