w zakamarkach Viðareiði na Viðoy spotkałem barana i owcę, którym przesłałem kilkanaście serdecznych wymachów ręką, garść zwyczajowych pozdrowień oraz trzy tuziny słów o sobie i miejscu, z którego przybywam

wymieniły spojrzenia, więc raczej zrozumiały